محمدرضا فخرآبادی – ونکوور
جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم ونکوور از ۲۸ سپتامبر تا ۱۳ اکتبر ۲۰۱۷ در چندین سینمای شهر برگزار خواهد شد. مثل همیشه شاید مهم‌ترین سؤال یک علاقه‌مند به سینما و فیلمِ بین جشنواره‌ای این باشد که از بین بیش از ۳۰۰ فیلم کدام را بهتر است زودتر ببیند. شاید این راهنمای کوچک بتواند راهگشا باشد.
برای خرید بلیت آنلاین از وب‌سایت رسمی جشنواره، روی عنوان یا تصویر پوستر هر فیلم کلیک کنید.
اگر فقط فرصت دیدن یک فیلم را دارید، احتمالاً بهترین انتخاب این فیلم است: «مربع» ساختهٔ روبن اوستلوند؛ کارگردان سوئدی دو فیلم دلپذیر و بسیار ستایش‌شدهٔ «بازی» (۲۰۱۱) و «فورس ماژور» (۲۰۱۴) که هر دو را در ویفِ سال‌های قبل دیده‌ایم. برندهٔ نخل طلای کن ۲۰۱۷ یک کمدی سیاه است که به تعبیر وحید مرتضوی منتقد سینمایی وب‌سایت گرینگوی پیر«هجویه‌ای است بر هنر مدرن؛ تلاشی است در بی‌معنایی و ابتربودن قلمروهای از پیش طراحی‌شده و گسست‌شان از جهان بیرون و واقعیت، و البته مواجهه‌ای است با ایدهٔ «دیگری» و عیان‌شدن تناقضات خود».
Friday, September 29, 2017 at 9:00 PM The Centre
Tuesday, October 3, 2017 at 3:15 PM Vancouver Playhouse
کشتن گوزن مقدس (The Killing of a Sacred Deer)
پیتر دبراج در ابتدای نوشته‌اش بر این فیلم در ورایتی می‌آورد: «در نارا پارک ژاپن، از دیرباز این باور وجود داشته که گوزن خال‌دار خصوصیاتی الهی و مقدس دارد. کشتن یکی از آن‌ها حتی سهواً، جرمی نابخشودنی است و مستحق عذابی الیم. در سوی دیگر کرهٔ خاکی، در یونان باستان آگاممنون پادشاه، این نکته را به تلخی آموخت وقتی‌که برای طلب آمرزش از خشم خدایان، که در پس کشتن یکی از گوزن‌های عزیز آرتمیس فوران کرد، مجبور شد دخترش ایفیگنیا را قربانی کند. درس اخلاقی: هیچ‌وقت گوزنی را نکشید!». این ایده برای یورگوس لانتیموس کافی‌ست تا یک‌بار دیگر خلاقیت عجیب خود و نویسندهٔ همراهش را، که سال قبل برای «خرچنگ» کاندید اسکار شدند و همین امسال نیز در کن برندهٔ بهترین فیلمنامه شدند، به کار گیرد و درامی اخلاقی اما پرتعلیق را، که هم‌زمان مضحک و هولناک است، روی پرده ترسیم کند.
Monday, October 2, 2017 at 9:00 PM The Centre
ضربان در دقیقه (Beats Per Minute:BPM)
فیلمی که بسیاری در کن گذشته آن را مستحق نخل طلا می‌دانستند. روبَن کامپیو در این فیلم ما را به اوایل دههٔ نود می‌برد. درامی پرحرارت که با تلفیقی از عناصر عشق، زندگی و دوستی، بر مبارزهٔ نسلی از فعالان اجتماعی در جامعه‌ای بی‌تفاوت تمرکز می‌کند و با خلق فضایی رئالیستی و مستندگونه تلاش گروه‌های حامی مبتلایان به ایدز را به تصویر می‌کشد.
Saturday, September 30, 2017 at 3:15 PM Vancouver Playhouse
Monday, October 2, 2017 at 6:15 PM Vancouver Playhouse
فاتح آکین را بیشتر با لبهٔ بهشت به‌یاد داریم. فیلم‌سازی آلمانی و ترک‌تبار که دغدغه‌های مهاجران در آثارش برجسته است و در سال‌های اخیر مسیر رو به افولی طی کرد. «درحال محوشدن» تریلری پرالتهاب است که به موضوعات داغ اروپا نظیر زندگی مهاجران، تروریسم و ظهور افراطی‌گری نئونازی‌ها می‌پردازد. فیلمی که در آن دایان کروگر – با بازی ستایش‌شده‌ای که او را به جایزهٔ بهترین بازیگر زن در کن رساند – با مفاهیمی چون عدالت‌جویی و انتقام دست به گریبان است. دبورا یانگ منتقد هالیوود ریپورتر این درام نفس‌گیر را بازگشت دوبارهٔ آکین می‌داند.
Sunday, October 1, 2017 at 3:15 PM The Centre
Wednesday, October 4, 2017 at 9:00 PM The Centre
«تبعید»، «بازگشت»، «النا» و «لویاتان»، این‌ها فیلم‌های پیشین آندری زویاگینتسف است و دیدن هرکدام از آن‌ها می‌تواند شما را متقاعد کند که نمی‌شود از دیدن آخرین کار او به آسانی گذشت. زویاگینتسف این بار متأثر از «صحنه‌هایی از یک ازدواج» اینگمار برگمان یا «ماجرا»ی میکل‌آنجلو آنتونیونی یا شاید «دربارهٔ الی» اصغر فرهادی (یا شاید همه آن‌ها. کسی چه می‌داند؟) دوربین خود را به دنیای بی‌عشق یک زوج نزدیک می‌کند و آهسته‌آهسته آن‌ها را در درام داستان اسیر می‌کند و عکس‌العمل آن‌ها را بعد از مواجهه با بحران به نظاره می‌نشیند. پیتر بردشا منتقد گاردین فیلم را که برندهٔ جایزه ویژهٔ هیئت داوران شد، یک شاهکار دیگر خوانده است.
Sunday, October 1, 2017 at 9:00 PM The Centre
Sunday, October 1, 2017 at 9:00 PM The Centre
Monday, October 9, 2017 at 9:15 PM Vancouver Playhouse
همه‌چیز از این عنوان کنایه‌دار شروع می‌شود. طبعاً در جهان تلخ و تیرهٔ میشاییل هانکه پایان خوشی وجود ندارد. فیلم‌های هانکه اغلب چنین‌اند؛ ظاهری دلفریب اما درونی برآشوبنده. اینجا نیز با اثری مواجه‌ایم که گویی در امتداد فیلم پیشین او، «عشق»، ایستاده است با این تفاوت که این‌بار به خانهٔ شلوغ خانواده‌ای بورژوا می‌رود که چشمان خود را به آنچه در جهان اطرافشان می‌گذرد، بسته‌اند. وحید مرتضوی دربارهٔ پایان خوش نوشته است: «فیلمی است پارادوکسیکال. و شاید همین پارادوکسیکال بودن است که بخشی از طرفداران همیشگی سینمای هانکه را فراری داده ولی در مقابل احتمالاً دوستداران جدیدی را هم برای فیلم دست‌وپا کرده باشد. در هر حال فرصتی است دوباره برای دیدار با ژان لویی ترینتیان و ایزابل هوپر در کنار یکی از برجسته‌ترین کارگردان‌های زندهٔ اروپا.»
Tuesday, October 3, 2017 at 6:15 PM The Centre
Thursday, October 5, 2017 at 3:30 PM The Centre
Sunday, October 8, 2017 at 6:15 PM The Centre
Saturday, September 30, 2017 at 1:30 PM Rio Theatre
Monday, October 9, 2017 at 4:15 PM Vancouver Playhouse
Friday, October 13, 2017 at 5:00 PM The Centre
ده سال پیش والسکا گریزباخ با فیلم دیدنی تمنا به ویف آمد و پارسال هم مشاور فیلم‌نامهٔ تونی اردمن بود. حالا در سومین فیلم بلند خود یکی از بهترین‌های سال را به جشنوارهٔ کن معرفی کرده است. فیلمی که با شمار زیادی نابازیگر ساخته شده است، به مواجهه فرد/فردیت در برابر جمع/جامعه می‌پردازد و تلاش می‌کند اهمیت برقراری گفتمان میان انسان‌هایی را که زبان مشترک ندارند، به تصویر بکشد. محمد وحدانی در تمجید این فیلم نوشته است که سینمای داستانی با اصلی ساده اما بنیادی آغاز می‌شود. فضا و آدم‌های قصه را باید باور کرد تا با شخصیت‌ها در مسیر قصه همراه شد. تار و پود هر نما و بافت فیلم‌ها می‌تواند چنین باوری را برای بیننده شکل دهد: ایجاد حسِ ملموس بودنِ لحظهٔ حال در هر نما. از این نظر وسترن/غربی یک اثر نمونه‌ای است.
Monday, October 2, 2017 at 10:45 AM Vancity Theatre
Wednesday, October 4, 2017 at 6:15 PM SFU Goldcorp
Friday, October 13, 2017 at 9:00 PM SFU Goldcorp
سوی دیگر امید (The Other Side of Hope)
آخرین اثر آکی کوریسماکی، کارگردان فنلاندی که پس از «لوآور(Le Havre)» دومین بخش از سه‌گانه‌اش را ساخته است، نیز به زندگی پناه‌جویان می‌پردازد اما برخلاف «پایان خوش» یا «در حال محو شدن» این‌بار با اثری روبروئیم که با خلق روایتی نیمه‌واقعی-نیمه‌فانتزی و دیالوگ‌های طنزآمیز، اروپاییان ناشکیبا را به مدارا با همسایگان جدید خود دعوت می‌کند. منتقد تایم آت دربارهٔ آثار کوریسماکی می‌نویسد که علی‌رغم ظاهر سرد و بی‌روح و اتاق‌های دلگیر، فیلم‌هایش می‌توانند تأثیرگذار و دلگرم‌کننده باشند. او فیلم را عمیقاً انسانی و هم‌زمان کاملاً مفرح خواند. سوی دیگر امید در جشنوارهٔ بین‌المللی برلین برندهٔ خرس نقره‌ای بهترین کارگردان شد.
Saturday, September 30, 2017 at 11:00 AM SFU Goldcorp
Monday, October 9, 2017 at 6:30 PM The Centre
Friday, October 13, 2017 at 6:30 PM SFU Goldcorp
بدون تاریخ، بدون امضا (No Date, No Signature)
در اولین نمایش، فیلم در آمریکای شمالی و پس از کسب چند جایزه در جشنوارهٔ فیلم فجر و بخش افق‌های جشنوارهٔ ونیز «بدون تاریخ، بدون امضا» به ویف راه یافت. در آخرین ساختهٔ برادران جلیلوند – که فیلم قبلی‌شان نیز با نام «چهارشنبه، ۱۹ اردیبهشت» دو سال پیش در ونکوور با استقبال خوبی روبه‌رو شد – امیر آقایی، نوید محمدزاده و هدیه تهرانی بازی می‌کنند. در خلاصهٔ داستان آن آمده است که کاوه نریمان یکی از پزشکانِ اداره پزشکی قانونی در محل کارش با جسدی مواجه می‌شود که پیش از این او را دیده است. به‌نظر می‌رسد باز هم با درام اخلاقی دیگری از سینمای ایران سروکار داریم که بنا به نوشتهٔ منتقد ورایتی حضور نوید محمدزاده در نقش مکمل، برجسته و به‌یادماندنی شده است. پس از «ناهید» (۲۰۱۵) و «لانتوری» (۲۰۱۶) این سومین سال پیاپی است که ونکووری‌ها به دیدار فیلمی می‌نشینند که محمدزاده در آن نقش دارد. گویا توان بازیگری او چشم گروه گزینش فیلم‌ها در ویف را گرفته است.
Saturday, September 30, 2017 at 9:30 PM International Village 9
Sunday, October 1, 2017 at 3:45 PM International Village 10
محمد حمزه‌ای کارگردان جوانی است که در نخستین تجربهٔ فیلمسازی‌اش زنی را محور داستان قرار داده که با تصویر متعارف و کلیشه‌ای زن‌ها در سینمای ایران فاصله دارد و می‌کوشد مستقل باشد و جهان مردانهٔ پیرامون را که بی‌رحمانه دایره را بر او تنگ می‌کند، پس بزند. همانند وارونگی ساختهٔ بهنام بهزادی که سال پیش در ویف کوشید تصویر تازه‌ای از زنان مستقل را به روی پرده آورد، این‌بار نیز با اثری روبروئیم که نقد مستقیم نابرابری‌های جنسیتی را در دستور کار دارد و برای ترسیم این چهره، از نیکی کریمی در نقش آذر استفاده کرده است. آذر در اولین حضور جهانی‌اش قدم به ونکوور خواهد گذاشت.
Saturday, September 30, 2017 at 10:30 AM Vancity Theatre
Sunday, October 8, 2017 at 6:00 PM Vancity Theatre
Wednesday, October 11, 2017 at 9:00 PM SFU Goldcorp
آخرین ساختهٔ عباس کیارستمی شامل ۲۴ قطعهٔ بی‌کلام با زمان یکسان چهاردقیقه و نیم است که در هرکدام فریمی ثابت را به نظاره می‌نشینیم. هر فریم شامل یکی از عکس‌هایی است که کیارستمی خود از طبیعت و ساحل دریا یا حیوانات گرفته است. در این مجموعه یک بازسازی دیجیتالی از نقاشی «شکارچیان در برف» اثر هنرمند مشهور هلندی پیتر برویگل وجود دارد که کیارستمی کوشیده نشان دهد احتمالاً برویگل پیش و پس از هر تصویر چه چیزی را تخیل کرده است. ادای احترام دیگری از کیارستمی فیلمساز به عکاسی و نقاشی که خود در هر دو عرصه چهرهٔ برجسته‌ای است.
Friday, September 29, 2017 at 3:15 PM Vancity Theatre
Wednesday, October 4, 2017 at 9:00 PM The Cinematheque, Vancouver
علی سوزنده، انیماتور ایرانی ساکن آلمان، در اولین اثر سینمایی‌اش فیلم-انیمیشنی ساخته که «تهران تابو» نام دارد و با روایت سه داستان در هم‌تنیده، بی‌پروا به زندگی جنسی، فساد اجتماعی – سیاسی و استانداردهای دوگانه موجود در جامعهٔ ایران می پردازد. این فیلم در بخش هفتهٔ منتقدین فستیوال کن به نمایش درآمد. دبورا یانگ در هالیوود ریپورتر نوشت که هر صحنه از فیلم به سرکوب‌های سیاسی و مذهبی در زندگی شخصی در ایران اشاره دارد که البته پیش‌تر نیز در فیلم‌های ایرانی دیگر دیده شده است و هرچند رویکرد صادقانهٔ فیلمساز نویدبخش است، اما آنچه غایب است روزنهٔ امید در دل این تباهی و سیاهی ترسیم شده است. چیزی از جنس عشق یا نشان دادن این واقعیت که چرا هنوز ایرانیان زیادی ترجیح می‌دهند در ایران زندگی کنند. پرویز جاهد منتقد مجلهٔ سینما چشم نوشت که فیلم «تصویری اغراق‌آمیز و به‌شدت کلیشه‌ای و تیره از تهران امروز و زندگی جاری در آن است. تهرانی که هیچ روزنه‌ای از روشنایی در آن نیست و همه غرق در فساد و تباهی‌اند. کاملاً روشن است که فیلم بر موج این نوع فیلم‌های جشنواره‌پسند سوار است»
Saturday, September 30, 2017 at 7:00 PM International Village 9
Monday, October 2, 2017 at 4:00 PM International Village 9
ونسان دوست داشتنی (Loving Vincent)
در این انیمیشن جاه‌طلبانه، ۱۱۵ نقاش حرفه‌ای در حوزهٔ رنگ روغن با الهام از ۱۳۰ نقاشی ونسان ونگوگ، ۶۵٬۰۰۰ فریم را خلق کردند تا در آن پرده از این راز بردارند که چگونه در طی شش هفته، ونسان ونگوگ این هنرمند هلندی آرام، به نقطه‌ای می‌رسد که اقدام به خودکشی می‌کند. این داستان معمایی و کاراگاهی را پیتر دبراج منتقد مجلهٔ سینمایی ورایتی یکی از نوادر عرصهٔ انیمیشن نامیده است.
Thursday, September 28, 2017 at 6:30 PM Rio Theatre
Saturday, September 30, 2017 at 4:30 PM The Centre
او را شاید بتوان مهم‌ترین افشاگر قرن بیستم آمریکا دانست: پلیسی که فساد گستردهٔ ادارهٔ پلیس نیویورک را برملا کرد. سال‌ها پیش از ساخته‌شدن این مستند، سیدنی لومت فیلمی سینمایی بر اساس این داستان ساخت که در آن آل پاچینوی جوان، بازی به یادماندنی‌ای ارائه داد. حالا سرپیکوی پا به سن گذاشته، روبه‌روی دوربین مستندساز نشسته و با انرژی داستان واقعی زندگی خود را بازتعریف می‌کند و از آن به وضعیت کنونی رفتار پلیس‌های آمریکایی می‌رسد.
Friday, October 6, 2017 at 9:00 PM SFU Goldcorp
Sunday, October 8, 2017 at 11:00 AM International Village 9
Friday, October 13, 2017 at 6:30 PM The Cinematheque
